Happy new year கொண்டாடுவோம்!!!!!!!!!!!!

புத்தாண்டு..
இப்பொ எல்லாம் party, dance get together நு life style மாறிடுத்து..

ஆனா.. அதெல்லாம் தெரியாத என் சின்ன வயதில்.. புது வருஷம் கொண்டாட்டமே வேற..

தாத்தா.. டிசம்பர் 31 ம் தேதியே.. newspaper எல்லாம் பேப்பர் காரனுக்கு போட அழகா எடுத்து வெச்சு..
ஜனவரி 1ம் தேதி பேப்பர் வரிசையா , மடிப்பு கலையாமல் வைக்க இடம் பண்ணிடுவார்..

அடுத்தது காலண்டர் எல்லாம் புது வாசனையோடு அந்தந்த ஆணியில் தொங்க விடுவார்..
சாமி காலண்டர், பஞ்சாங்க காலண்டர், scenery இருக்கிற காலண்டர் எல்லாம் ஒண்ணாம் தேதியை வரவேற்கும்

daily sheet ராத்திரி தூங்கும் முன்னாடியே ஒண்ணாம் தேதி கிழிக்கபட்டு விடியலுக்காக காத்திருக்கும் ...

ஜனவரி ஒண்ணு ... சீக்கிரமே எழுந்து குளித்து பூஜை பண்ணிவிட்டு ..
வெள்ளிக் காசு ,தங்க காசு அதோட பிள்ளையார் , லக்ஷ்மி சரஸ்வதி படமும் கையில் வெச்சுண்டு..

அதில் தான் கண் முழிக்கணும்னு எல்லாரும் நு .. அவருக்கு ஒரு system..
வருஷம் பூரா எல்லா நன்மைகளும் கிடைக்கணும்னு அவரோட வாஞ்சை இப்போ நினைத்தாலும்..இனிமையா இருக்கு..

பாட்டி.. தன் திறமையை சமையலில் காட்டுவா..
எல்லாரும் கூடி உட்கார்ந்து சந்தோஷமா போன வருஷம் நடந்த சம்பவங்களை அசைபோட்டு..

ஆஹா..
அந்த இயற்கையான கொண்டாட்டம் .. இப்பவும் என் மனதில் பசுமையா இருக்கு..

வாழ்க்கை ஓட்டத்தில்.. எல்லாம் மாறினாலும்..
இந்த நினைவுகள் எல்லாம் தான் மனதில் என்றும் நிலைத்து இருக்கு என்பதில் சந்தேகமே இல்லை..

அனைவருக்கும் இனிய புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துக்கள்!!!!!!!!!!!!!!

மறக்க முடியுமா?

மறக்க முடியுமா?

தங்கை பிள்ளையின் நிச்சயதார்த்தம்!

மண்டபம் முழுதும், நட்புகள், சொந்த பந்தங்களால் நிறைந்திருக்கிறது!

பொண்ணும் பிள்ளையும் பார்த்துக் கொள்ளாமல், பெற்றோர் பேசி, மணமக்களின் சம்மதத்துடன், நடை பெறப் போகும் திருமணத்தை, நிச்சயிக்கும் அர்த்தமுள்ள மணநிகழ்வு!

மணமகன் திருமணத்துக்குத்தான் வரமுடியும். அமெரிக்காவில் வேலை! (கைபேசிகள் பேசிக் கொள்ளும்!)

பெண் மீனாட்சியாய் அலங்காரத்தில் ஜொலித்தாள்! மதுரைப் பெண்!

நீலப் பட்டுப் புடவையில், ரோஜா மாலையில், அழகு மிளிர்ந்தாள்!

நான் எங்கோ, மண்டப ஹாலில் எல்லோருக்கும் பின்னால் உட்கார்ந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்!

நிச்சயதார்த்த சம்பிரதாயம் முடிந்து, பெண் மண மேடையை விட்டு வந்து கொண்டிருந்தாள்!

எங்கே வருகிறாள்?

ஆமாம்! என்னை நோக்கி வருகிறாள்!

என்னிடம் வந்து "பெரிம்மா! உங்களுக்கு பாடி காட்டறேன்! அவர் சொல்லியிருக்கிறார்! உங்களுக்குப் பாட்டுன்னா ரொம்பப் பிடிக்குமாமே!"

சொல்லிவிட்டு, என்னை நமஸ்கரித்து விட்டு, நிமிர்ந்தாள்!

நான் அழுதுவிட்டேன்!

அந்த அன்புக்கு அடைக்கும் தாழ் இல்லை!

அப்படியே அழுதுவிட்டேன்!

இந்து! ஆமாம் நாட்டுப்பெண் பேர்! மிக அருமையாகப் பாடி அசத்தினாள்!

மனம் குளிரக் கேட்டு மகிழ்ந்தேன்!

இந்த சுவையான தருணத்தை மறக்கமுடியுமா?

குடையால் வந்த குடைச்சல்..!

அது ஒரு மழைக் காலம்..

மெட்ராஸ் .. இப்போதைய சிங்கார chennai..

ஒரு கொட்டும் மழை காலை..

கரண்ட் இல்லாததால்.. transister ம் காதுமா எல்லாரும் வானிலை அறிக்கை கேட்டுண்டு leave announcement வராதானு ஏங்க..

மழையினால் மனமிரங்கா மாநில அரசு மெளனம் சாதிக்க..

எல்லாரும் அவரவர் தொழிலை அடாது மழையிலும் விடாது கவனிக்க வேண்டிய கட்டாயம்..

நமக்கு மழையில் school போறதுனா ஒரு தனி குஷி தான்..

almirahல அழகாய் மடிச்சிருந்த raincoat .."எனக்கும் மழையில் நனைய ஒரு chance கொடேன்" னு என்னை பார்த்து ஏக்கமாய் பார்க்க ..

நானோ .நேற்று பெய்த மழையில் முளைத்த..

பூ போட்ட குடையை எடுத்துண்டு விட்டேன் ஜீட் ஸ்கூலுக்கு..

என் சித்தி ஆசையாய் வாங்கின குடை என்பதால்.. பய பக்தியோட .. ஒதுக்குபுறமா ஒரு இடத்தில் விரித்து விட்டு.. ஓடினேன்.. classroom..

சாயந்திரம் school பெல் அடிச்சதும் தேடினேன்.. தேடினேன்.. என் புது குடையை..கிடைச்சாதானே..

"போனால் போகட்டும் போடா" னு மனசை தேத்தினாலும் ..

வீடு வர வர.. வயிற்றில் ஒரே புளி கரைப்பு தான்..

நீண்ட பேச்சு வார்த்தைக்கு பின் ..குடை பற்றி புலன் விசாரணை பண்ண..

என் சித்தி ஸ்கூல் வந்து டீச்சரை சந்திக்க ஒரு மனதா முடிவானது..

அடுத்த நாள்.. கடங்காரன் ஒண்ணாம் தேதி ஆபிஸ் வாசலில் நிக்கிற மாதிரி..

சித்தி ஆஜர்..classroom வாசலில்..

"class teacher தேடி நான் ஓட....

corridor ல் என் teacher வர..

என் சித்தி .. "ஷீலா எப்படிடி இருக்கே"னு கேட்க..(ஷீலா.. என் teacher பேரு)

பிரிந்த நண்பிகள் ஒன்று கூடிய அந்த நேரம்..

கும்மி அடிக்க ஆரம்பித்ததில் .. என் சித்தி குடை பற்றி மறக்க..நமக்கு ஒரே கொண்டாட்டம்தான்..

எங்க சித்தி ஒரு over enthusiasm ல "ஷீலா..sunday வீட்டுக்கு வாயேன்"னு address கொடுக்க..

என் நண்பிகள் எல்லாம் என்னை பொறாமைல பார்க்க..

அந்த sundayம் வந்தது..

calling bell அடிக்க ..கதவின் பின்னே.. class teacher..

வீட்டில ஒரே உபசாரம்..

ஆனா.. "sunday வரும் பின்னே.. ஷிலா வருவாள் முன்னேனு" டீச்சர் எல்லா ஞாயிற்றுக்கிழமையும் ஆஜர் ஆக..

"அந்த நடுங்கும் ஞாயிறுகள்"னு டப்பிங் படமே எடுத்துடலாம்..

எத்தனை சுதந்திரம் இழந்த Sundays..(டீச்சர் கிட்டே நல்ல பேர் வாங்கணுமேனு தான்!!!!!!!)

இப்படியாக..குடை பிடிக்க குடைச்சல் வந்த காலமது..

ஆனா.. அந்த டீச்சரை இன்னும் மறக்காம இருக்க காரணம் ஒண்ணு உண்டு..

அதை தெரிஞ்சிக்கணுமா..?

கொஞ்சம் wait பண்ணுங்கோ..
.

அன்புடன்
அகிலா

Boost is the Secret of My சமையல் !

காவேரி கரை வாசம் விட்டு.. கூவம் வாசத்திற்கு பழக ஆரம்பிச்ச நாட்கள்..

எல்லாம் புதுசு.. வீடு புதுசு.. school புதுசு.. teacher புதுசு..

எல்லாத்தையும் விட.. தனிமை புதுசு..

school விட்டு வந்தா.. பூட்டு தான் வரவேற்கும்..

அம்மா அப்பா.. வேலைக்கு பார்த்துகொண்டு இருந்ததால்..

அம்மா..பாவம்..

காலையிலே evening tiffin முதற்கொண்டு டப்பால போட்டு வெச்சுட்டு போய்டுவா..

சாயந்தரம் school விட்டு வந்ததும் .. ஆறிப்போன இட்லியும், துவண்டு போன தோசையும்.. என்னை பார்த்து.. ஐயோ பாவம்னு சொல்லும்..

house owner aunty தான் என்னோட care taker ..

ரொம்ப அன்பானவள்..

இப்படி நாட்கள் வீட்டுகார அம்மாகாரு..(தெலுங்கு மாமி.. அதான் அப்படி சொன்னென்)புண்ணியத்தில..ஒட....

ஒரு நாள்..எங்க அம்மாகிட்டெ.. "நாளைலேர்ந்து உங்க பொண்ணுக்கு நானே boost கல்ந்து தரேன்னு அறிக்கை விட்டா..

அன்னிக்கு அம்மாவுக்கு தாங்க முடியாத சந்தோஷம்..

"எத்தனை நல்ல மனுஷி .. இருந்தா மாமி மாதிரி இருக்கணும்னு.".

அங்கே இருந்த ஒன்பது குடித்தன காரர்களும்.. புகழ் மாலை போட..

அடுத்த நாள் நானும்.. ஆவலாய்.. school விட்டதும்.. boost தேடி ஓட..

மூலையிலே பத்திரமா மூடி வெச்ச tumbler காண்பிச்சா.. சுந்தரத் தெலுங்காள்.

குடிக்க ஆரம்பிச்சேன்..

முதல்ல.. பால் மட்டும் வந்தது..

(அம்மா.. boost bottle குடுக்க மறந்து போய்ட்ட போல இருக்குனு நினச்சேன்)

ஒரு ரெண்டு முழுங்கு குடிச்சு முடிச்சதும்.. ஏதோ கட்டி வந்து தொண்டையை அடச்சது..chocolate வாசத்துடன்..

பாலோட சேராத அந்த boost ஐ கற கறனு தின்னு முடிச்சு, பேந்த பேந்த விழிச்ச வேளையில்...

அடுத்து ஒரு கற முற item tumbler அடியிலேர்ந்து வந்தது..

அது வேற ஒன்னுமில்ல..சக்கரை தான்.

இப்படி தோண்டத் தோண்ட பிச்சைகாரன் பாத்திரம் போல..

ஒன்னோடு ஒண்ணு ஒட்டாமல்.. ஒவ்வொன்றாய் என் வயிற்றில் இறங்க..

ஐயோ.. பட்ட பாடு.. அய்யா சாமி..

இன்னி வரைக்கும் நெஞ்சை விட்டு அகலாத ஒரு சுவை

இப்படியொரு பானகம் இது வரை யாருமே குடிச்சு இருக்க முடியாது..

இப்படி boost ஆசை புஸ்வாணமாய் போச்சு..

ஆனா மாமி கிட்டே ரொம்ப super ஆ இருந்ததுனு சொல்லிட்டென்..

அம்மா வந்ததும் சொன்னென்..நான் பட்ட கஷ்டத்தை .....

"உனக்கு நாக்கு ரொம்ப நீளம் "னு சொல்லி topic full stop வெச்சுட்டா..

இது ஒரு தொடர் கதையா போச்சு..

ஆனா..இந்த boost சகாப்தம் தான் என்னை சமையல் கட்டுக்குள் சீக்கிரம் நுழைய வைத்தது..

பங்காரு அம்மா எனக்கு ஒரு வழிகாட்டி..

எப்படினா..எங்கிருந்தோ வந்த எனக்கு அன்பு காட்டின பெருந்தன்மை....

தனக்கு நன்னா செய்ய தெரியாட்டியும்.. நல்லது செய்யனும் என்கிற மனசு..

(boost போட தெரியாட்டியும்.. school விட்டு வரும் குழந்தையின் தாகம் தீர்க்கும் அந்த எண்ணம்)

ஆனா நான் கத்து கொண்ட பாடமே வேற......என்ன தெரியுமா???

'நல்லது செய்யனும்னு நினச்சா....அதை நன்றாக செய்.."

"மற்றவர்களுக்காக ஒண்ணு செய்யும்போது நீ செய்த வேலை உனக்கு முதலில் திருப்தி தரதானு உன்னையே ஒரு தரம் கேட்டுப் பார்"..

சரியா நான் சொல்றது ?

அன்புடன்
அகிலா

வெங்குவின் பெட்டிக் கடை!

அந்த ஆரம்ப நாட்களின் நினைவுகளில் ஒன்று 'வெங்குக் கடை'.

அருணாசலம் 'ஜலம் மாமா' வாகவும், செல்லமணி 'மாமா''வாகவும் லக்ஷ்மி நாராயணன் 'அம்பி'மாமாவாகவும் ஆன போதிலும் வெங்கடேசன் மற்றும் 'வெங்கு' தான்.

மாமா என்ற விகுதி பெறாததற்கு காரணம், எந்தக் குழந்தையையும் கவரும் சிரிப்புடனான 'வளர்ந்த மழலை' யும் நூறு நூறு கதை சொல்ல தேவைப்படும் 'குழந்தைத்தனமான கற்பனையும்'

என் வயதுக் குழந்தைகளின் நண்பனாக அடையாளம் காட்டியதே தவிர 'மிரட்டும் மாமா' வாக அன்று.

எனவே நேற்றுப் பிறந்த 'வக்கீலாத்து' காயத்ரி முதல் வளர்ந்த 'வாசு' வரை எல்லோருக்கும் 'வெங்கு' தான்.

வீட்டு வேலையெல்லாம் 'மங்கு மங்கென்று' செய்ய சலிக்காத மனிதர்.

மற்ற நேரத்தில், தெரிந்த மந்திரத்தில் தெரிந்த உச்சரிப்பில் 'பூணூல்' போட்ட ஒரே காரணத்தால் கடவுள் மன்னிப்பாரென்ற ஒரே தைரியத்தில் சுற்றுப் பட்ட கிராமத்திற்கெல்லாம் 'புரோகிதர்' ஆக ஒரு அவதாரம்.

வளர்ந்த வயதில் கண் சரியாகத் தெரியாத வெங்குவை நான் சைக்கிளில் குருக்கப்பட்டி என்ற குக்கிராமத்திற்கு பக்கத்தில் உள்ள குக்குக்குக்குக் கிராமத்திற்கு (ஒரு சாவிற்காக) ஒட்டிச் சென்றதை மட்டுமே 'ஷ்யாம் பெனெகல்' ஸ்டைலில் ஒரு சினிமா எடுக்கலாம்!

தனக்கே உண்டான பாணியில் அவர் சொல்லும் கதைகளைக் கேட்பதென்பது ஒவ்வொரு தெவச மத்யானங்களின் சிறப்பம்சம்!

'வெங்கு வெங்கு ஒரு கதை சொல்லேன்' என்று நச்சும் குழந்தைகளுக்கு மத்தியில் ஒரு 'கேண்டால்F-ஆக அவர்!

பாட்டி வடை பண்ணும் கதையில் ஒரு சமையல் குறிப்பே நடந்து விடும்.

நன்கு சாப்பிட்ட பின்னும் பசியெடுக்கும் அந்த வடைக்கு.

ஆனால் பாட்டி வடையோடு நிறுத்த மாட்டாள்!

ஜிலெபி ஜாங்கிரி என்று பலப்பல பலகாரங்கள்!

சில நேரத்தில் காக்காய் வராமலேயே கதை முடிந்து அலிபாபா திடீர் விஜயம் செய்வார்!

வாரத்தில் ஒரு நாள் தவறாமல் செல்லும் மேட்டினீ ஷோ பலனாக (இரவில் கண் சரியாகத் தெரியாது) பல திரைக்கதை இயக்குனர் ரீதியில் ஒரு புகைப்படமாகவே கதை சொல்லும் திறன் அசத்தும்.



இந்த வெங்குவின் கடையில் என் நினைவில் இருப்பது கலர் கலாராய் இருக்கும் ஒரு பைசா மிட்டாய்.

மைதா மாவினாலான இனிப்பு உருண்டைகள் என்று நினைக்கிறேன்.

வீட்டில் இரண்டு பைசா கிடைத்த மாத்திரத்திலேயே தோட்டத்தின் இடப்பக்கமாக இருக்கும் 'இடைக்கதவு' வழியாக ஓடி கடை பின் பக்கமாய் நுழைந்து இருட்டில் சரியாகக் கண் தெரியாத வெங்கு கண்டு பிடிக்கும் முன்பாகவே மூன்று மிட்டாய்களை எடுத்துக் கொண்டு ' இந்தா வெங்கு இரண்டு மிட்டாய்க்கு காசு' என்று எப்போதோ ஏமாத்தியது இப்பொது மன வேதனையுடன் கூச வைக்கிறது!

சில வருடங்களுக்கு முன்னால் முதிர்ந்த வெங்குவிடம் இதைச் சொன்னேன்; சிரித்தார்.(புகைப்படம் மேலே)

பக்கத்துக் கடையில் க்ஷவரம் (ஆஹா!என்ன ஒரு வார்த்தை! நாவிதமும் அம்பட்டமும் இதற்கு ஈடாகுமா?) பண்ணிக் கொள்ள வரும் 'பெரிய' மனிதர்கள் வெங்கு கடையில் இல்லாத போது கேட்கும் 'Passing Show, Charminar, Scissors' போன்ற சிகரெட்டுக்களை எடுத்து கொடுத்து சரியான சில்லரை கொடுக்கும் பெரிய பொறுப்பு பின்னாளில் என் மேல் விழுந்ததுண்டு!

அப்போதெல்லாம் என்னவோ ஒரு பெரிய ஆஸ்தானத்துக்கே அதிபதி போல் உணர்வேன்! ஒரு பெரிய தொழிலதிபருக்கு உண்டான 'கெத்தோடு' 'பணத்தை' டீல் செய்வேன்.



அரிசி மில்லிற்கும் எங்களது வீட்டுக்கும் இடையிலான இடத்தை யாருடைய கல்யாணத்திற்காகவோ 'மிராசுதார்' TLV தாத்தா விற்ற பின் வெங்கு கடை சகாப்தம் முடிந்தது.

மேலே உள்ள புகைப்படத்தில் என் பின்னாலுள்ள (உலகப்போர் வெடிகுண்டு விழுந்தது போல் உள்ள) இடம் தான் வெங்குக்கடை!

கடிதமோ? உள்ளமோ? -3

தீரர் சத்தியமூர்த்தி அவர்கள் தன் புதல்வி லக்ஷ்மிக்கு எழுதிய கடிதங்களும்,

நேருஜி அவர்கள் தன் மகள் இந்திராவுக்கு எழுதிய கடிதங்களும் பிரசித்திப் பெற்ற நூல்களாகும்.

அனைவரும் படிக்க வேண்டியவை.

கடிதங்கள் வரலாறுபோல் காலத்தை, நிகழ்வுகளை, வாழ்வியல் நடைமுறைகளை உணர்த்துகின்றன.

"இன்னும் இரண்டே வரி!" என்ற கதை போன்ற செய்தி ராணுவக் கட்டுப்பாட்டின் முக்கியத்துவம் உணர முடியும்.

சிறு வயதில் படித்தது.

போர்ப் பாசறையில், ஆணையை மீறி மெழுகுவர்த்தி ஒளியில்

போர் வீரன் ஒருவன் தன் மனைவிக்குக் கடிதம் எழுதிக் கொண்டிருக்கிறான்...

அருகில் ஒரு குரல் "இன்னும் இரண்டு வரி!" எழுது!

"இக்கடிதம் உன்கைக்கு வரும்போது நான் பிணமாகியிருப்பேன்!"

திரும்பவும் திரைக் காட்சியில், கடிதங்கள் பற்றி நிறைய அறியக் கிடைக்கின்றன!

"கிழக்கே போகும் ரயில்" திரைப் படத்தில், காதலர் பரிமாறிக் கொள்ளும் கடிதம்...

ரயிலின் பின்பக்கம்! பாரதிராஜாவின் புதுமைக் கற்பனை!

"குணா" திரைப் படத்தில், காதலன் வசனமாகச் சொல்வதை அழகிய கவிதையாய், காதலி எழுதிப் பாடலாய்ப் பாடுவது கேட்டு ரசிக்கலாம்!

இன்று ஈ-மெயில், எஸ் எம் எஸ் மூலமாக எல்லாவித பரிமாணத்திலும் கடிதங்கள்
அதி துரிதமாகச் செயல் படுகின்றன!

என்ன இருந்தாலும் கைப்பட எழுதும் சொந்தங்களின், நட்புகளின் கடிதங்களுக்கு இணை சொல்ல முடியுமா?

தங்கமணி

வாத நாராயண மரத்து 'ஒடக்காண்'

என் குழந்தைப் பருவ நினைவுகளைப் பகிர்ந்து கொள்ள முயற்சிக்கையில் தாரமங்கலமென்ற கிராமத்தைப் பற்றியும் அதன் 1970 களின் வாழ்க்கையைப் பற்றியும் எழுத வெண்டியதாகிறது.

எனக்குத் தெரிந்த 'தாரை மா நகர்' என்பது ஒரு சிறிய கிராமம்.

வயல் வெளிகளும் தென்னைத் தோப்புகளும் நிறைந்த பசுமையான இடங்களைத் தவிர சிறிதும் பெரிதுமான சில நூறு வீடுகளையும் ஒரு பெரிய கோவிலையும் மையத்தில் கொண்ட ஒரு அழகான கிராமம்.

(3 டாக்டர்களும் 2 மருந்து கடைகளும் 3 பள்ளிக் கூடங்களும் ஒரு சினிமா கொட்டகையும் கிராம வாழ்க்கையின் அடையாள நிதர்சனங்கள்.)

ஸன்னதி தெரு, அக்ரஹாரத்தில் போலீஸ் ஸ்டேஷனுக்கு அருகே எங்கள் வீடு.

எனது 17 வருட வாழ்க்கையிலேயே அந்த வீட்டில் நிறைய மாற்றங்கள்.

மூன்று தென்னை மரங்கள் தேன் கூட்டைக் கலைக்க வைத்த நெருப்பு சாகஸத்தில் இரண்டானது;

முதலியாருக்கு வீட்டின் முன் பகுதியை விற்றபின் வெங்கு மாமாவின் கடையடைத்தது,

பிறகு விற்ற பகுதிக்கு அடையாளமாக எழுப்ப பட்ட என் இடுப்புயர சுவற்றின் மீது நடந்து போன நாட்கள்...

பின் மழை பெய்து மண் கரைந்து போய் அந்த சுவர் என் காலுயரமானது...

நினைத்துப் பார்க்கையில் மழையினாலா அல்லது நான் உயரமானதாலா என்ற குழப்பம் இப்போது.

தென்னை மரங்களுடன் படர்ந்து வளர்ந்த ஒரு வாத நாராயண மரமும் அதில் வசித்த ஒரு 'ஒடக்காண்' குடும்பமும் என் மனதில் இன்றும் பசுமையாக.

(ஓணான் என்றால் 'ஒட்டகம் ஓணான் ஔவையார்' என்பது போல் நல்ல தமிழ் வார்த்தையாகிவிடும். எங்கள் தாரமங்கல தமிழில் அது என்றும் 'ஒடக்காண்' தான்!)

சின்ன வயதில் அந்த ஒடக்காணுடன் நிறைய பகிர்ந்து கொண்டிருக்கிறேன்;

என் சந்தோஷங்களை, என் தோல்விகளை, என் எண்ணங்களையும் ஆசைகளையும் என் பயங்களையும் கிலேசங்களையும் ....

இப்படி எது நான் சொன்னாலும் பொறுமையாக நின்ற இடம் நகராமல் தலையை ஆட்டிக் கேட்டுக் கொண்டிருக்கும் அது!

என் 4 வயதில் பள்ளி ஆரம்பித்த நாட்களில், டீச்சரிடம் திட்டு வாங்கினாலோ, நண்பனிடம் சண்டை போட்டாலோ, மணி படுத்தினாலோ, உஷாவிடம் தகறாரென்றாலோ...

எல்லாவற்றையும் பொறுமையாக கேட்டு விட்டு ஆமோதிக்க நல்ல ஒரு கௌன்ஸில்லர், தெரபிஸ்ட் அந்த ஒடக்காண்!

பாட்டுப் போட்டிக்கு தயார் செய்யவெண்டுமானால், ஓடு தோட்டத்துக்கு!

நல்ல மழையில் வருமே ஒரு 'மெலன்கொலி'- மனக்கிலேசமா...(அது ஒழுகும் கூரையாலா அல்லது மழை வந்தவுடன் தாத்தாவுக்கு பிடிக்கும் 'தண்ணீ பூதத்' தினாலா? அல்லது வெளியில் ஓடியாடி விளையாட முடியாதாலா?) ஒடு வாசலுக்கு..

சொட்டும் மழையில் குளிர்ச் சிலிர்ப்புடன் அந்த ஒடக்காண்.

சில வேளையில் பள்ளியிலிருந்து வீடு வந்தால் காணாமல் போய் விடும் ஒடக்காணைத் தேடி மரம் மரமாய் பார்வையை ஒட்டினால்,

மிகச் சிறந்த 'கேமோFலாஜ் ஆர்டிஸ்டாய்' கண் முன்னாலேயே மறைந்திருக்கும் அந்த நண்பனைப் பார்த்ததும் தான் நிம்மதி வரும்!

பின்னாளில் பாரதியின் கயிற்றைப் பற்றிய வசனக் கவிதையைப் புரிந்து கொள்ள முற்படுகையில் அவரது கற்பனை எனது ஐந்து ஆறு வயதுக்கான 'ஒடக்காண்' கற்பனையை நினைவூட்டியது.

- திப்பிலி.

நினைவோ ஒரு பறவை !

கொஞ்சம் rewind பண்ணி ஒரு 35 வருஷம் பின்னாடி போகலாமா..

காலை மணி 5:55..

vanthe maatharam..sujalaam.. sufalaam.. All India Radio la முழங்கற நேரம்..

தூங்கி கொண்டிருக்கும் எங்கள் படுக்கைகள் ஒவ்வொன்னா தாத்தா.. உருவும் நேரம்..

தரையில தடுமாறி தவக்களை போட்டு படுத்து..தோல்வியை தழுவி.. .

பாட்டி oho productions ல wholesaleல கலந்த காபி ஆறிடுமேனு..

அரக்க பரக்க அரைகுறையா பல் தேச்சுட்டு..

அந்த வீட்டில கறந்த பசும்பால்ல கலந்த filter காபியை "பேஷ் பேஷ் ரொம்ம்ப நன்னா இருக்குன்னு".. உசிலமணி styleல.. ஒரு இழு இழுக்கிற சொகம் இருக்கே..

ஆஹா.. தேவாமிர்தம்தான்..

இப்படியாக queue நின்னு(வீட்டில டிக்கெட் ஜாஸ்தி ஆச்சே)காலை கடனும், குளியலும் முடிச்சு.. ready ஆனா..

cycle rickshaw ஓட்டி ஓட்டி 'S' காலோட பெருமாள் ரிக்க்ஷாகாரர் புகையில, பொட்டு, செக்கசிவக்க பற்பசை விளம்பரத்துக்கு pose கொடுத்துண்டு நிப்பார்..

school, பாடம், படிப்பு நு இருந்தாலும்..பண்டிகை வந்தால் கொண்டாட்டம் தான்..

தீபாவளிக்கு பட்டாசு list போட்டு.. அதை வாங்கி காய வெச்சு.. பத்திரமா எடுத்து வெச்சு...

daily அத ஒரு தடவ.. கண்ணால பார்த்து சந்தோஷப்பட்டு தீபாவளிக்கு

காலம்பர சீக்கிரம் எழுந்து ஊருக்கு முன்னாடி வெடிக்கிற குஷியே தனி தான்..

அடுத்து இந்த பொங்கல் வரும் பாருங்கோ..பொங்கும் வீட்டில கும்பல்..

அதுவும் இந்த கோலம் போடறேன்னு போகி அன்னிக்கு அடிக்கிற ராக்கும்மி இருக்கே..ஆண்டவா..

என்னமோ.. switzerland ல இருக்கிற நினைப்பில.. ஒரு பெரிய scarf கட்டிண்டு..

சுத்தி சுத்தி பெரிய டிக்கெட் எல்லாம் கோலம் போட..

வாண்டுகள் நாங்க எல்லாம்... அவாளுக்கு தண்ணி கொடுத்து, கொசு அடிச்சு, முதுகு சொரிஞ்சு விட்டு..

எல்லாரும் ஒண்ணா சேர்ந்து சூரியனை வழிபட்டு, காக்கா பிடி கன்னு பிடி வெச்சு..

பொங்கல் release படத்தை.. தியேட்டரே மிரளறமாதிரி கும்பலா பார்த்த இனிமை...

இப்பொ நினச்சாலும்.. பொங்கலை விட தித்திப்பாய் இருக்கு..

Leave விட்டதும்.... தூக்கம் , TV இதே உலகம் நு காலத்தை ஓட்டற இந்த கால குழந்தைகளுக்கு..

காவேரில குளிச்சு, கவளமதை பாட்டி கையால் உருட்டி போட, கதைகள் பேசி சாப்பிட்ட காலத்தை சொன்னா..

கேட்க கூட மனசில்லாத nuclear family குழந்தைகளை நினைக்கும்போது..

இத்தனை விஷயம் இவர்கள் எல்லாரும் miss பண்றாளேனு ஒரு சின்ன வருத்தம் தான்..

குறைஞ்ச சம்பளம், கூட்டு குடும்பம்னு குட்டிகரணம் போட்டு கஷ்டப்பட்டாலும்

இத்தனை இன்பம் என் வாழ்வில் அள்ளித்தந்து..என் சின்ன வயசை சிங்காரிச்ச.. எங்க பாட்டி தாத்தாவை நான் ரொம்ப ரொம்ப miss பண்றேன்..

காலம் யாருக்காகவும் நிற்பதில்லை..

அந்த கால சக்கரத்தில் எத்தனை மனிதர்களை சந்திக்கிறோம்..

பேசறேன் அடுத்தpost ல என்னை பாதித்த மனிதர்களை பற்றி..

அன்புடன்
அகிலா

கடிதமோ ? உள்ளமோ ? - 2

"லெட்டர் மாமா" ன்னு அழைக்கும் "மல்லி" குறும்படம் "மக்கள்' தொலைக்காட்சியில் கண்டேன்!

அவர்களுக்கு என் மனமார்ந்த நன்றியையும் மகிழ்ச்சியையும் சொல்லிக் கொள்ள விரும்புகிறேன்!

அன்றிலிருந்து இன்றுவரை...

கடிதத்திற்கு வாழ்வில் முக்கிய இடம் உண்டு!

ஓலை, லிகிதம், மடல் என்று பல பெயர்கள் கடிதத்திற்கு உண்டு!

அரசன் தன் பெண்ணை மணம் செய்ய வேண்டிக் கேட்ட சிற்றரசனுக்கு தூதுவனிடம் "செல் அறித்த ஓலை செல்லுமோ?" என்று மேலும் கூறி மறுத்ததை கேட்டிருக்கிறோம்!

"சுகுமாரா! என் தாபம் தனைநீ அறியாயோ? மாரா!" என்று சகுந்தலை கடிதம் (பாடல்) தாமரை இலையில் எழுதுவதை படத்தில் கண்டு அறிவோம்!

கிளிக்கண்ணியில் "மாலை வடிவேலவர்க்கு ஓலை கிறுக்காச்சுதே! உள்ளமும் கிறுக்காச்சுதே!" என்னும் பாடல் கவிதை இலக்கியமாய் வளர்ந்தது!

"கண்மணி அன்போடு காதலன் நான் எழுதும் கடிதமே!" என்ற பாடலும்,

" அதிகாலை, சுபவேளை, ஒரு ஓலை வந்தது!
ஒரு தத்தை, கடிதத்தை, தன் நெஞ்சுக்குள்ளே வாசிக்க"

அன்புள்ள மான் விழியே! ஆசையில் ஓர் கடிதம்"

இப்படி நிறைய பாடல்கள் கடிதத்தைப் பற்றி சினிமாப் பாடலில் காண்கின்றன!

(தொடரும் ..)

நேரம் வந்தாச்சு நல்ல யோகம் வந்தாச்சு !

அப்படி என்னை தூக்கிவாரி போட வெச்ச விஷயம்..

ஜாதகத்தில இருக்கிற கோடு கட்டம் ரொம்ப பொருந்தினது..

(10 வருஷத்துக்கபறம் தான் உண்மை தெரிஞ்சது ஒரு பெரிய ஜோசியர் மூலமா.. இது பொருந்தியே இருக்க முடியாத ஜாதகம்னு... இதுதான் ஜோசியம் என்பதா..?????)

ஜாகை, job எல்லாம்.. அப்பாக்கு ok..

ஆனா.. என்னை மிரள வெச்ச அந்த எழுத்துக்கள் இன்னமும் என் கண் முன்னே நிக்கறது..

அது என்னனா.. Tom and jerry ல கூட என்னிக்காவது ஒரு நாள் jerry மாட்டிக்கும்..

ஆனா .. நான் துரத்தி துரத்தி கத்துக்க நினச்சு என்னை விட்டு olympic தங்க பதக்கம் வாங்கற speed ல ஓடி போன.. சங்கீதம் ...

பையனோட interests என்கிற இடத்தில.. கொட்டை எழுத்தில் "LOVES MUSIC" நு கிண்டலா என்னை பார்த்து கண் சிமிட்டியது..

அட பாவமே..என்ன கொடுமை sir இது..

"அப்பா.. அந்த பையன் பாவம் பா.. என்ன மாதிரி ஒரு ஞான சூன்யத்தோட என்ன பண்ணுவார்னு கேட்டேன்.."

'கல்யாணம் சொர்க்கத்தில நிச்சயக்கபடறது .. சங்கீதத்தில இல்ல".. நு என்னை சமாளிச்சு-fy பண்ணிட்டார்.'.அப்பா..

அவரோட வார்த்தைகள் 100% right....

மனசு ஒத்துபோனா போதும்..

காடு மலை நு நாங்க எங்க சுத்தினாலும்..

(நான் எத்தனை) சண்டைகள் போட்டாலும்..

சோதனைகள் தாங்கி.. சாதிக்க நினைக்கும் நாங்க என்னிக்குமே..

Made For Each Other Couple தான்..

"சொர்க்கமே என்றாலும் நம்ம சென்னை போல வருமா.." நு பாடின காலம் போய்..

இப்போ (இமய) "மலையோரம் வீசும் காத்து" நு பாடிண்டு ..

குழந்தைகள் என்னும் வட்டத்துக்குள் சுத்தி சுத்தி வந்தாலும்..

ரொம்ப miss பண்ற விஷயம் ஒண்ணு உண்டு..

சொல்றேனே.. அதை அடுத்த post ல..

அகிலா

குழந்தைகள் தினவாழ்த்துகள்!

குழந்தைகள் தின வாழ்த்துகள்!

நேருஜியின் பிறந்தநாள் குழந்தைகள் தினமாக அறிவிக்கப்பட்டது 1957, நவம்பர்-14 என நினைக்கிறேன்!

நான் அப்போது பதினோறாம் வகுப்புப் படிக்கிறேன்!

நேருஜியைப் பற்றி ஆங்கிலப் பேச்சுப் போட்டியில் கலந்து கொண்டு பரிசும் வாங்கினேன்.

ஒரு ரைட்டர் பேனா!

நேற்று இரவு "மல்லி" படம் பார்த்தேன்!

மனசெல்லாம் மத்தாப்பூ! மல்லியின் தோழியாய் மாறி அவள்பின்னே சென்றேன்!

இயற்கையோடு பேசிப் பாடி வாழும் அவள் ஒரு குட்டி தேவதையோ?

தேவக் கன்னிகையோ? ஞானியோ?

"லெட்டர் மாமா"வுடனும், "குக்கூ"வுடனும் அவளுக்கு உள்ள நட்பின்,
பாசத்தின் பிணைப்பை எப்படி விளக்குவது?

அடிபட்டமானைக் காப்பாற்றும் முனைப்பிலும், ஊருக்குச் செல்லும் தோழி குக்கூவின் ஜீப்பைத் துரத்தி மூச்சுவாங்க, அந்த நீலக்கல் கோர்த்த மாலையை அவளுக்கு சூட்டி மகிழ்வதிலும், மல்லியின் திட உறுதி செயல்பாடு தெரிகின்றது!

அருமையான குழந்தைகள் படம்!

இயக்கிய சந்தோஷ் சிவன் அவர்களுக்கு மிக்க நன்றி!

வனத்தின் பசுமைகளையும், மல்லி,லெட்டர் மாமா இவர்களின் உணர்வுகளையும் புகைப்படத்தில் கொள்ளயடித்தத் திறத்தைப் புகழ வார்த்தையே இல்லை!

மல்லியாக நடித்த.. அல்ல அல்ல.. வாழ்ந்த அந்தக் குழந்தைக்கு என் மனமார்ந்த பாராட்டுகள்! வாழ்த்துகள்!

என்ன சொல்லி நான் எழுத !

இப்படி மங்களம் பாடி முடிஞ்ச என் வீணை class கு மீண்டும் திறப்பு விழா தந்த பெருமை

என் friend ராஜி யோட அத்தை சரஸ்வதி மாமிக்கே போய் சேரும்..

கலை மனமும் கை மணமும் (கை மணம் ஏன்னு நீங்க கேட்கலாம்.. மாமி கல்கத்தா return..

அவா கை பட்ட dham aaloo நாள் முழுக்க சாப்பிடுண்டே இருக்கலாம்..
(north indian dish ஒரு பேரு அப்பொ கத்துண்டேன்)..

பெரிய வீணை ரெண்டும் சின்ன ஒரு வீணை ஒண்ணும் கல்யாணி மாமி கிட்டேர்ந்து விலைக்கு வாங்கி அவர் விட்ட பணியை தொடர ஆரம்பிச்சா..

எங்க சுருள் மாடி வீட்டு second floor லயே வீடு என்பதால்.. timings கிடையாது..

எப்போ மனசுக்கு தோனறதோ.. வந்து வாசிங்கோ சொல்ர.. ஒரு தங்கமான குரு..

அப்படியே.. எங்க class continue ஆகி இருந்தால் எவ்வளவு நன்னா இருந்திருக்கும்..

சரஸ்வதி மாமிக்கு சொந்த வீட்டில் போய் சுகமா வாழணும்னு ஏக்கம்..

நாங்க இருந்த வீட்டிலேர்ந்து 5 km distance ல வீடு கட்டிண்டு, வீணையும் மூட்டை கட்டிண்டு..

எங்களை மட்டும் விட்டுட்டு மாடம்பாக்கம் போய் settle ஆகிட்டா..

கைக்கு எட்டினது வாய்க்கு எட்டாமல் போன கதை தான்..

அதவிட கொடுமை என்னடானா..

வீணை வாங்க வசதி இருந்தும்..வீட்டில் வைக்க இடம் இல்லாத ஒண்டு குடித்தனம்..

இப்படியாக.. வீணை கனவு.. வீணாய் போனது..

கையில் மிஞ்சியது.. வீணை தந்தி தந்த தழும்புகள் தான்..

மனசை விட்டு ஆறாத வடுக்கள் தான்..

சங்கீதத்துக்கு ஒரு பெரிய good bye.. சொல்லி முடிச்சாச்சு..

கொஞ்ச நாள் feelings ஆ இருந்தது..

அப்பறம்.. சங்கீததுக்கும் நமக்கும் ஸ்னானப்ராப்தி கூட இல்லாமல் போச்சு

இப்படியே.. காலம் ஓடிப் போச்சு..

எனக்கு.. வரன் பார்க்கும் படலம் ஆரம்பித்தது..

நல்ல பையன்.. ரொம்ப நல்ல குடும்பம்..

கொடுத்து வெச்சு இருக்கணும் இந்த சம்பந்தம்னு அப்பா..

ரொம்ப சந்தோஷப்பட்டு என்கிட்ட அந்த ஜாதக copy காண்பிச்சார்..

அதுல பையன் பத்தின விவரங்கள் பார்த்தேன்..

அப்பா.. எனக்கு இந்த பையன் வேண்டாம்னு அலறினேன்..

ஏன்னு தெரிஞ்சிக்கணுமா..

wait .. பண்ணுங்கோ

என் next post வரைக்கும்..

akila

கடிதமோ? உள்ளமோ?

"நான் அனுப்புவது கடிதம் அல்ல! உள்ளம்!" என்று கவிஞர் கூறுவது உண்மையே!

இளம் தம்பதியரும்,பெற்றோர் பிள்ளைகளும் பிரிந்து வாழும்போது பாலமாக அவர்களின் உணர்வுகளை இணைப்பது கடிதம்தானே?

கடிதங்களைக் கொணர்ந்து கொடுக்கும் தபால் ஊழியர் இவர்களுக்குத் தெய்வமாகத் தோன்றுவது வியப்பில்லையன்றோ?

தபால் ஊழியர் தொழில் உன்னதமான சேவையாகும்.

அவர்கள் பொறுப்புடனும், பொறுமையுடனும் மக்களுடன் உறவாக வாழ்வதே சிறப்பாகும்.

வெய்யிலில் அலைந்து, கிராமங்களில் மக்களுக்கு மணியார்டர் மூலம் பணம் பட்டுவாடா செய்தல், கடிதங்களை கொடுப்பதுடன், படித்து விளக்கம் சொல்லுதல் போன்ற உதவிகளையும் செய்வர்.

சிலர், தபாலூழியரை மோர், தண்ணீர் கொடுத்து உபசரிக்கும் பண்புடையவராக இருப்பர்.

கார்டு, கவர், இன்லன்ட் லெட்டர், ஏர்மெயில் போன்றவைகள் கடிதம் எழுத உபயோகத்தில் இருந்தன.

"தந்தி" என்பது சாவு போன்ற செய்திகளுக்கென்று நினைத்து பயப்படும் மக்கள் உண்டு.

திருமண வாழ்த்துப் போன்றவற்றிற்கும் "தந்தி" உபயோகத்தில் இருந்தது.

எங்கள் கிராமத்தில் காலை எட்டு மணிக்கு தபால் அலுவலகம் முன்பு மக்கள் கூடி அங்கேயே தபாலைப் பெற்றுச் செல்வதுமுண்டு.

வேலை கிடைக்க, காலேஜ் ஸீட் கிடைக்க, பிள்ளையிடமிருந்து (மணியார்டர் கிடைக்க, பணமோ, அவன் வரவைக் குறித்தோ, கணவனிடமிருந்து கடிதம் பெற என்று பலப்பல எதிர்பார்ப்பில், தபால்காரர் பணி முக்கியம் வாய்ந்தது.


கடிதம் எழுதத் தெரியாதத் தாய்மார்களுக்கு, அவர்கள் சொல்லுவது போலவே எழுதி உதவி செய்யணும்.

பேச்சுவழக்கில் மண் மணம் கமழ எதிரிலே இருப்பது போல் சொல்லுவார்கள்.

அதே கருத்தை அப்படியே கடிதத்தில் கொணர்ந்து நாம் எழுதுவதோடு மட்டுமல்ல!

படித்தும் காட்ட வேண்டும்.

(தொடரும்...)

அன்புடன்,
தங்கமணி.

எடுத்து நான் விடவா என் பாட்டை தோழா தோழா !

சங்கீதம்.. ஒரு வரம்..

ஒரு வரப் பிரசாதம்..

எல்லாருக்கும்.. சுலபமா வராது..

எதுக்கு சுத்தி வளைச்சுனு நீங்க கேட்கறது என் காதில விழரது..

என்னோட தாத்தா சங்கீதம் தெரிஞ்ச வக்கீல்..

அந்த காலத்தில புதுக்கோட்டையில..

அத்தைகள் பாடினால் நாள் முழுக்க கேட்டுண்டே இருக்கலாம்..

என் அப்பா.. harmonium எடுத்து வாசிக்க ஆரம்பிச்சால்..

ராக சஞ்சாரத்தில மூழ்ழ்ழ்ழ்ழ்ழ்ழ்ழ்ழ்ழ்கிடுவார்..

ஆனால்.. சோதனை என்னவென்று சொன்னால்..

இந்த குடும்பத்து வாரிசு எல்லாம்..

"சங்கீதமா....கிலோ என்ன விலை என்று கேட்கிற.. மஹானுபாவர்கள்.

ஆனா.. கொஞ்சம் என் அப்பாவோட காத்து எனக்கு அடிச்சு..

எங்க ஆத்துகாரரும் கச்சேரிக்கு போறார்னு.. நானும் வீணை கிளாஸ் போனேன்..

நான் என் friend ராஜி, பெரிய ராஜி அக்கா..நாங்க மூணு பேரும் ஒரு group.

எங்க பாட்டு மாமி பேரு கல்யாணி ..

ரொம்ப தெய்வீகமா.. ரொம்ப musical ஆ இருப்பா..

மாமா.. அவர்.. மூக்கு.. அதுதான்.. highlight

வாரத்தில் ரெண்டு நாள் தான் class..

கடுப்பில சேர்ந்த class.. கொஞ்ச நாள்ல கலகலப்பா மாற ஆரம்பிச்சது..

காரணம் மாமாவோட குட மிளகாய் மூக்குதான்..

வீணை வாசிக்க ஆரம்பிச்சதும்.. அவர் பாடுவார் பாருங்கோ..

அவர் மூக்கு ஒரு ஜதி ஆடும் ... விடைச்சு விடைச்சு விரிஞ்சு அகண்டு..

மூக்கிலே ஒரு உலகமே காட்டுவார்..

அதை நாங்க.. மூணு பேரும்.. ஜாடையா கண்ணால் சொல்லி.. பின்ன அடக்க முடியாமால் சிரிச்சு..

அங்கே இருக்கிற அத்தனை students attention divert பண்ணி.. ....

மாமா.. "சின்ன குழந்தைகள் எப்படி கலாட்டாபாருடி நு " மாமி கிட்ட வெகுளியா..சொல்லும்போது.. தப்பு பண்ணிட்டோமோனு ஒரு சோகம் வரும்..

சரஸ்வதி பூஜை அன்னிக்கு அவா ரெண்டு பேர் கிட்டயும் ஆசிவாதம் வாங்க ஒரு பெரிய queue நிக்கும்..

மாமியும் மாமாவும் அத்தனை students க்கும் அன்பா தர ஒரு ரூவா நாணயம் இருக்கே.. அது.. ஒரு கோடிக்கு சமம்..

இப்படியே சந்தோஷாமா போன நாட்கள் ஒரு நாள் முடிவுக்கு வந்தது..

வீணை மாமிக்கு குழந்தைகள் கிடையாது.

அதனால் காளஹஸ்தி க்கு போய்.. ஆசிரமத்தில் தங்கி அங்கேயே காலத்தை கழிக்க முடிவு பண்ணிட்டா..


எங்களை விட்டு அந்த அன்பான உள்ளங்கள் பிரிந்த நாளை இன்னிக்கும் மறக்க முடியாது..

இந்த காலம் மாதிரி photo எடுத்துக்கலை..

ஆனா அந்த இனிய நினைவுகள் இன்னிக்கும் பசுமரத்தாணி போல பதிஞ்சு இருக்கு..

அப்பறம்..எங்களுக்கு அவர்களை பத்தி எந்த தகவலும் கிடைக்கலை..

இப்படி ஏளனமா தொடங்கிய என் இசை ஆர்வம்.. எப்படி ஏக்கத்தில் முடிஞ்சதுன்னு

அடுத்த post ல சொல்ரேனே..!

அன்புடன்
அகிலா

மரச்சாமான்கள்!

மரங்கள் சுற்றுப்புறச் சூழலை பாதுகாக்கின்றன என நாம் அறிவோம்.

இன்று நாடு முழுதும் பசுமை சூழலை வளர்க்க வேண்டும் என பெரிதளவு பேசப் படுகிறது.
செயல் படவும் செய்கிறது.

நான் கொஞ்சநாள் முன்பு, பொதிகையில் மரச்சாமான்கள் பற்றி சுவாரஸ்யமான செய்திகள் கேட்டேன்.

பர்மா தேக்கு, ஈட்டி (ரோஸ்வுட்), கருங்காலி மரம் போன்ற மர வகைகளைப் பற்றியும், அவற்றில் செய்யப்பட்ட சாமான்கள் (ஃபர்னிசசர்) பற்றியும் அவற்றின் தன்மையைப் பற்றியும் விவரமாகச் சொன்னார்.

நினைவில் இருக்கும் சில செய்திகளை நினைவு படுத்திக் கொள்கிறேன்.

வாசல் நிலைப்படி ஈட்டி மரத்தில்தான் செய்வார்கள். லக்ஷ்மி வாசம் செய்கிறாள்.

கருங்காலிமரம் இல்லாத வீடே கிடையாது.

கருங்காலி மரம் என்று தெரிஞ்சு கொள்ளாமலேயே உபயோகிக்கிறோம்.

உலக்கை, உரல், வாயோடு (குந்தாணி), போன்ற சாதனங்களை முக்கியமாக பயன் படுத்துகிறோம்.

கோவில் கோபுரக் கலசத்துக்கு அடியில் தாங்குவது கருங்காலி மரம்தான்.

இடியை, வெய்யிலைத் தாங்கும் சக்தி இந்த மரத்துக்கு உண்டு.

கருங்காலி மரம் இயற்கையாகவே தன்னைக் காத்துக் கொள்ளும்.

கரையான், பூச்சிகளால் அழிக்க முடியாதது.

கருங்காலி மரம் இப்போது விளைவது இல்லை. இந்த மர வகை மிகவும் கனமாக இருக்கும். கீழே போட்டால் உடைந்து விடும் தன்மையை உடையது.

ஈட்டி மரங்கள் ஊஞ்சல் போன்றவை செய்யப் படுகின்றன.

ஊஞ்சல் ஏழு அடி நீளமும், மூன்று அடி அகலமும் கொண்டவையாக ஒரே பலகையில் செய்யப் பட்டிருக்கவேண்டும் என்றால் அந்த மரத்தின் செழிப்பை வியக்கத்தான் வேண்டும்!

திருமண மக்கள் அமரும் பலகை, ஊஞ்சல் போன்றவை ஒரே பலகையால்தான் செய்திருக்க வேண்டும்.

விசேஷங்கள் போன்றவைகளுக்கு இரண்டு பலகையை இணைத்துச் செய்திருக்கக் கூடாது.

மர ஆப்பு என்றால், இரண்டு கைவிரல்களை இணைப்பது போன்ற முறையிலும் பலகைகளை இணைப்பார்கள்.

அந்தக்கால தூண்களில் உள்ள, நுண்ணிய சித்திர வேலைப் பாடுகள் இன்று எவ்வளவு முயன்றும், பழைய வேலைப்பாடுகளைக் கொண்டுவர முடியவில்லை.

இவற்றைக் கண்டு ஜப்பான் போன்ற வெளிநாட்டவரும் வியக்கின்றனர்.

பழங்கால மர வேலைப்பாடுள்ள பொருள்களை நம் சொத்தாகப் பாதுகாக்க வேண்டும்.

அந்த நாட்களில்,

அந்த நாட்களில்,

காய்கறி நறுக்க அரிவாள் மனை, துருவா மணை (தேங்காய் துருவ) என்று மரத்தில் செதுக்கி, அரியும் பகுதி இரும்பில் பொருத்தப் பட்டிருக்கும்.

அஞ்சலி போன்ற எளிதாக நறுக்கும் கருவி இன்றைய உபயோகத்தில் இருக்கின்றன.

தண்ணீர் நிரப்பி, உபயோகிக்க, பக்கெட், ட்ரம் போன்றவையும், அண்டா, ஜோடுதவலை, கொப்பரை போன்ற தாமிர பித்தளை பாத்திரங்களும் புழக்கத்தில் இருந்தன.

சொம்பு தான் நீர் மொண்டு உபயோகிக்க எளிது.

மரத்தில் செய்யப் பட்ட அஞ்சரை பெட்டி கடுகு போன்றவை வைப்பதோடு
சில்லறைக் காசுகள் வைத்துக் கொள்ளவும் பயன்பட்டது.

இந்நாட்களில், பிளாஸ்டிக் யுகம் என்று சொல்லலாம்.

சொம்புக்குப் பதில் மக்குகள்.

பிளாஸ்டிக் டப், பக்கெட்டுகள்

சமையல் பொருள்கள் கடுகிலிருந்து யாவற்றையும் வைத்துக் கொள்ள பேர்ல்பெட்..

பிறகு டப்பர்வேர் போன்றவை ஆட்சி செலுத்துகின்றன!

அந்நாட்களில், அடுப்புகள்....

அனேகமாகத் தாய்க் குலங்கள் கைவண்ணத்தில் களிமண் அடுப்புகள் அழகாக,கச்சிதமாக வனைந்து உபயோகிப்பர்.

அது ஒரு கைவண்ணம்!

நான் சின்னஞ் சிறுமியாக இருக்கும் போது, நன்கு பிசையப் பட்டக் களிமண், ஒரு தோசை திருப்பிக் கரண்டி இதை வைத்துக் கொண்டு, ஒற்றை அடுப்பு,ரெட்டை அடுப்பு,(கொடியடுப்பு)
கட்டி அடுப்பு, குமுட்டி அடுப்பு எல்லாம் என் அம்மா செய்யும் போது பார்த்துக் கொண்டே இருப்பேன்.

பெருமையாக இருக்கும்!

"எப்பிடி அம்மா இவ்வளவு அழகா அடுப்பு செய்யரே?"ன்னு நான் கேட்பேன். அம்மா ரொம்ப சந்தோஷப் படுவா.

"கண்ணே! உனக்கு இத்தனை சொல்லத் தெரியறதே!"ன்னு மகிழ்வா.

அடுப்பில் சமையல் செய்த பின்பு, நன்கு சாணத்தால் மெழுகி துடைத்து, அழகாய் கோலம் போட்டு சுத்தமாக வைத்து, மறுநாள் சமையலுக்குப் பயன் படுத்துவர்.

இப்போது, மின்னடுப்பு, காஸ் அடுப்புகளும், குக்கர்களில் பலவிதங்களும் வந்து முன்னேற்றம்
கண்டு வருகிறோம்!

எவர்ஸிவர் பாத்திரங்களுடன், பீங்கான் சாமான்களும் விதவித டிஸைன்களில், உபயோகத்தில் உள்ளன.

கருப்பு மெட்டல், நான்-ஸ்டிக் போன்றும் புதுமையான சாதனங்கள் சமையலுக்கு உதவுகின்றன.

இன்னும் என்ன புதுமையாய் வருமோ?

அன்புடன்,
தங்கமணி.

பாத்திரங்கள்

அந்த நாட்களில்....

வீடுகளில் நாம் சமைக்க, உணவுக் கெடாமலிருக்க, எத்தகைய சாதனங்களை, கருவிகளை உபயோகித்தோம்?

50 களின் ஆரம்பத்திலும், அதற்கு முன்பும் எனக்குத் தெரிந்தவரை கற்சட்டிகள், உலோக பாத்திரங்கள், வெண்கல பாத்திரங்கள் உபயோகப் படுத்தப் பட்டன.

மண்சட்டிகளும் உபயோகத்தில் இருந்தன.

கற்சட்டிகளில் உயரமானது,அகலமானது, எனப் பல விதங்களில் உள்ளன.

மடக்கு என்று சொல்லப்படும் வடிவிலும் கற்சட்டி அமைந்திருக்கும்.

குழம்பு, ரசம், கூட்டு முதலியவற்றை கற்சட்டியிலே செய்வார்கள். தயிர் தோயவைக்க கற்சட்டி பயன் பட்டது.

வெண்கல பானை என்னும் உலோக சாதனம் சாதம், வெண் பொங்கல், சர்க்கரை பொங்கல், அரிசி உப்புமா போன்ற உணவு வகைகளை செய்யப் பயன்படும்.

வெண்கல உருளிகள், விதவித வடிவுகளில், தட்டை உருளி (சருவம் போன்ற அமைப்பில் இருக்கும்)

கல்யாணி உருளி,(பெயர்க் காரணம் தெரியவில்லை) குண்டு உருளி ... இன்னும் பல...

இந்த உருளி என்பது கனமாக இருக்கும்.

பருப்பு வேக வைத்தல், காய்களை வேக வைத்தல், பாயசங்கள் செய்தல், இன்னும் பால் காய்ச்சுதல் போன்ற வற்றிற்கு மிக உபயோகமாக இருக்கும்.

வெண்கல பேலா என்னும் சாதனம் சுத்தமான வெண்கலத்தில் செய்தவையாகும்.

மீந்த சாதத்தை வெண்கலப் பேலாவில் நீர் ஊற்றி வைத்தால் காலையில் உபயோகிக்கலாம். கெடாது.

பித்தளை பாத்திரங்கள் அடுக்குகள், தூக்குகள், தாம்பாளங்கள், கரண்டிகள் என்று புழக்கத்தில் இருந்தன.

குத்து விளக்குகள், போன்ற பூஜைக்குத் தேவையானவைகளும் பித்தளை, வெண்கலம் போன்ற உலோகங்களில் இருந்தன.

பித்தளை அடுக்கு, தாம்பாளம் போன்றவற்றில் ஈயம் பூசப்பட்டு, விசேஷங்களில் பயன்படுத்தப் பட்டது.

அரைத்தல், இடித்தல் போன்றவைகளுக்கு, கல் உரல்,எந்திரம் மிகவும் பயன்பாடு உடையன.

பருப்பை உடைக்கும் எந்திரம், தானியத்தை மாவாய் பொடிக்கும் எந்திரம் பலவகைகளில் உபயோகிக்கப் பட்டன.

மர உலக்கைகள் (பூண்போட்டது) அவல், தானியங்களை இடிக்கப் பயன் பட்டது.

இரும்பு வாணலி பலகாரம், பட்சணம் செய்ய உபயோகிக்கப் பட்டது.

அலுமினியப் பாத்திரங்கள்..

சமைக்க, உணவுப் பொருளை பாதுகாக்க உபயோகப் ப்பட்டன.
அலுமினியக் கரண்டிகள், குழிக்கரண்டிகள் (முட்டை ஸ்பூன்)
உபயோகமாக இருந்தன.

கல்லு கொத்துதல், ஈயம் பூசுதல், ஓட்டை அடைத்தல் போன்ற தொழில் செய்து பிழைக்கும் தொழிலாளர் வாழ்ந்தனர்!

பிறகுதான் எவர்ஸில்வர் பாத்திரங்கள் வர ஆரம்பித்தன!

தீபாவளி நாளில்....

என் சின்னவயசிலே, எல்லா வகையிலும் மகிழ்ச்சி!

புத்தாடைகள்! மத்தாப்பு பட்டாசுகள்!

முறுக்கு, இனிப்புகள்! படிக்க தீபாவளி புத்தகங்கள்!

இன்னும் என்ன வேண்டும்!

இந்த மகிழ்ச்சிக்குப் பின்னே...

அப்பா துணிக்கடைக்கு எங்களை அழைத்துப் போவார்!

சீட்டித் துணி வகைகளிலும், பசங்களுக்கான டிராயர், சட்டை வகைகளிலும் நாலு வகைகளைக் கடைக்காரர் எடுத்து போடுவார்!

மகிழ்ச்சியாய் அதற்குள் ஒரு கலரைச் சுட்டிக் காட்டுவோம்!

புதுத் துணி மணம்! பட்டாசுப் புகையோடு, பட்சண மணமும் சேர்ந்து மகிழ்ச்சியில் மனம் திளைக்கும்!

அது ஒரு பொற்காலம்!


(அப்பா கடன் சொல்லி, துணிகள், மத்தாப்புகள் வாங்கி கொடுத்த விஷயம் எங்களுக்குத் தெரிவிக்கப் படாத விஷயம்)

சின்ன விஷயங்கள்!

.
அப்போதெல்லாம், நிறையத் துணிகளைத் துவைத்து உலர்த்த, சாதாரண சோப்புக் கட்டிகள்தான் கிடைக்கும்.

நாம் புழங்கும் தண்ணீரும் உப்பாக இருந்தால்... சோப்பை உராய்ந்து கை வலிக்கத் துவைக்கணும்!

பிறகு 'சன்லைட்' சோப் வந்தது! துவைக்கும் வேலை சுலபமாயிற்று!
தேகடை சோப்பையும் கல்லில் தேய்த்து, துணிகளை துவைப்போம்.

( தீர்ந்து போகும் நிலையில் உள்ள சோப்=தேய் கடை சோப் என்று சொல்லலாமா ? )

501பார் சோப், வீல் பார் சோப், டெட் சோப், ரின் சோப் (வாசனையாய் இருக்கும்!)

அதற்குப் பின்பு, சோப்பு தூள்கள் (சோப்புக் கட்டிகளை வெட்டும்போது கிடைக்கும் தூள்கள் ) பாக்கெட்டுகளில் விற்பனைக்கு வந்தன!

கொஞ்சம் வெந்நீரில் தூளைப் போட்டு கைகளால் நன்கு கலக்கி, துணிகளை போட்டு சிறிது நேரம் ஊற வைத்த பின் துவைத்தால் துணிகள் சுத்தமாக இருக்கும்!

நிர்மா, சர்ப்ஃ தூள், இவைகளுக்குப் பின், சுர்ப்ஃ எக்ஸெல் இப்போது வந்தது!

இன்னும் இன்றைய நாகரீகத்தில் லிக்விட்டாகக் கிடைக்கிறது! இயந்திரம் தோய்க்கிறது! உலர்த்துகிறது! வேகமான உலகத்தில், என்ன என்ன வசதிகள்!

இப்படியே அனைத்து வீட்டு வேலைகளுக்கும் நவீன வசதிகள் இருக்கின்றன!

இப்போது, வேண்டியதெல்லாம் அன்பு! அன்பு!! அன்பு!!!

தாயும்-பிள்ளையும்
தந்தையும்--மகனும்
கணவனும்--மனைவியும்
சகோதர--ஸகோதரி

அடிப்படைக்கு பஞ்சம் வரக் கூடாதே!

இறைவா! மனிதத்தை அன்பில் வாழ வை!

சின்ன விஷயங்கள்...

.
பெண் குழந்தைகளுக்கு தலை பின்னி, பின்னல் முடிவில் ரிப்பன் வைத்து பட்டாம்பூச்சி போல் முடி போடுவது அழகாக இருக்கும்!

ரிப்பனில் எத்தனை விதம்! சாட்டின் ரிப்பன், பவானி ரிப்பன், சில்க் ரிப்பன் என பல வண்ணங்களில் இருக்கும்!

கோடுகள், புள்ளிகள், பூக்கள் என வகை வகையாய் கிடைக்கும்!

உல்லன் நூல்களில், ரோஸ், பச்சை, நீலம், வைலெட் என தனியாகவும், அத்தனைக் கலரும் ஒரே உல்லனில் இருக்கும்படி அமைந்தும் இருக்கும்.

இந்த உல்லன் நூலை வைத்து அழகாக சிறுமிகளுக்கும், குழந்தைகளுக்கும் பின்னலிடுவர்.

குஞ்சம் வைத்துப் பின்னலிடுவதும் ஒரு அழகுதான்!

இன்று நாட்டியம் ஆடும் பெண்கள் குஞ்சம் வைத்துக் கொள்கின்றனர்!

அரிதாய் மணப் பெண்கள் வைத்துக் கொள்கின்றனர் !

நெற்றிப் பொட்டு !

அந்த நாட்களில், நெற்றிக்கு கருப்பு சாந்து இட்டுக் கொள்வது பெண்களின் வழக்கம்!

அரிசியைக் கருக்கிக் கூழாக்கிக் காய்ச்சி, கொட்டாங்கச்சியில்
ஊற்றி வைத்து வெய்யிலில் ,உலர்ந்தபின், நெற்றியில் இட்டுக் கொள்வர்.

பெண்ணுக்கு சீராக வெள்ளிக் கொட்டாங்கச்சி கொடுப்பதுண்டு!

அழகழகான வடிவங்களில், கண் மைக் கூடுகள் இருக்கும்!

வீனை, மயில்,அன்னம், இன்னும் வித விதமாய்....!

பின்னால் மை அச்சுக் குச்சிகள் வந்தன!

சிவப்பு சாந்து, சின்ன பாட்டில்களில் வந்தன!

அதில் வாசனைக் கலந்து...!

அப்புறம்...ஸ்டிக்கர் பொட்டு, அதில் தான் எத்தனை வடிவங்கள்! வண்ணங்கள்!

இப்பொழுது, கற்கள் பதித்த சம்கிவேலைப் பாடு கொண்ட பொட்டுகள்!

நுட்பமான வேலைப்பாடு கண்ணுக்குத் தெரியாத வகையில் மிகச் சிறிய பொட்டுகள்!

தொடரும்...

காந்தி தாத்தாவைப் பற்றிய என் நினைவுகள்!

.
காந்தி தாத்தாவைப் பற்றிய என் நினைவுகள்!

வீட்டில் காந்திமகானின் படம்! ஓட்டைப் பல் தெரிய சிரிக்கும் அழகு!

அன்னை கஸ்தூரி பா அவர்களின் படம்! கைகூப்பி வணங்கும் முறையில் அமைந்தது!

மனதுக்கு நிம்மதி கிடைப்பது போல் உணர்வேன்!

போராட்டத்தில் ஒரு அமைதியான வாழ்வு! பேரலைக் கடலிடையிலும் அமைதி உண்டே! அது போல!

காந்திஜியை எண்ணி நெகிழ்வதில் சினிமாவின் பங்குண்டு.

தினசரி, பத்திரிகைகள், ஆல் இந்தியா ரேடியோவிற்கும் பெரும் பங்குண்டு!

பாடல்கள், நாடகங்கள் மூலமாகவும் காந்தி அண்ணலை அறிஞ்சுக்க முடிந்தது!

"நாமிருவர்" திரைப் படத்தில், சிறுமியாக இருக்கும் போதே "மஹான்! காந்தி மகான்!" என்ற பாடலில் கமலாவின் நாட்டியத்தில், பாடலில் நெகிழ்ந்தேன்!

ஒற்றுமையை வலியுறுத்தும் பாடலான "சீலமிகும் ஒற்றுமையுற்றோமே! இனிநாமே பிரியாத வாழ்வு நாமே பெறுவோமே!"

கருணாமூர்த்தி காந்தி மகானை பணிந்து பாடும் பாடல்!

என்.எஸ்.கே, டி.ஏ.மதுரம் அவர்களின் நாடகம் தமிழகம் மறக்காது!

"மதுவை ஒழிப்போம்! மதியை வளர்ப்போம்!" என்றும்,

"குடி கெடுத்த குடி ஒழிஞ்சுது!
அடிதடி சண்டை அதும் கொறஞ்சுது!
ஆணும் பெண்ணும் புத்தி அறிஞ்சுது!
எங்க நாட்டிலே அக்டோபர் ரெண்டுக்கு மேலே!"

என்ற பாடல் சொல்வது போல குடியை ஒழிக்க வந்த மகானல்லவா?

காந்திஜி , ஒரு வெள்ளிக் கிழமை மாலை பிரார்த்தனையின் போது குண்டடி பட்டு இறைவனடி சேர்ந்தது செய்தியாய் பரவின!

எங்கள் ஊரில் ஒரு மாடிவீட்டில் ரேடியோவில் ஒலிபெருக்கியை இணைத்து அன்று முழுதும் கேட்டுக் கொண்டே இருந்தோம்!

என் அம்மா சாப்பிடாமல் வருத்தத்துடன் கண் பனிக்க கேட்டுக் கொண்டிருந்தார் நானும் அம்மாவுடனே இருந்தேன்!

தகனத்திற்குப் பின் ஒரு வெறுமை!

அவர் நினைவில், சுதந்திர இந்தியா வறுமையை ஒழிக்கப் பாடுபட்டு, ஐந்தாண்டு திட்டங்களை வகுத்து முன்னேற்றப் பாதையில் நடை போடத் துவங்கியது!

பொம்மைக் கொலு!

பொம்மைக் கொலு!

இந்த ஒன்பது நாட்களிலும் துர்க்கை, லக்ஷ்மி, சரஸ்வதி, என்ற முப்பெருந் தேவியரும், கல்வியாய், செல்வமாய், வீரமாய், மக்களுக்கு அருள் செய்திட வென்று வீடுகளில் கொலுவிருக்கக் கொண்டாடி மகிழ்வோம்!!

சின்னவயது நினைவுகள் ! .......

எங்கள் ஊரிலே, எனக்குத் தெரிஞ்சு ஒரு 30, 40 வீடுகளில் கொலு வைத்திருப்பார்கள்.

இந்த ஒன்பது நாளும் கையில் குங்குமச் சிமிழுடன் எல்லோர் வீட்டுக்கும் சென்று அழைப்போம்!

சிறுமிகளுக்கு இது மகிழ்ச்சியான நாட்களாகும்!

பெரியவர்கள் முடிந்த நாளில் வந்து, கொலுவில் பங்கேற்றுப் பாடி மகிழ்வர்! மஞ்சள் குங்குமம், வெத்திலைப் பாக்கு பூ வுடன் சுண்டலும் பெற்றுச் செல்வர்.
ஒரு வீட்டில் மட்டும் (வடிவேல் முதலியார் வீடு) கூடம் முழுதும் மேலிருந்து தரையில் முடியும் வரை நிறையப் படிக் கட்டுகளில் நிறைய்ய பொம்மைகள் வைத்திருப்பர்!

செட்டு செட்டாய், வித விதமாய் பொம்மைகள்! பார்க்கக் கண்கொள்ளாக் காட்சியாக இருக்கும்!

சிறுமிகள் சிலர், ராதை, கிருஷ்ணன் போன்ற வேஷம் போட்டுக் கொண்டு அலங்காரமாய் வருவாகள்.

இன்னும் சிலர், பட்டுப் பாவாடை நகைகள் அணிந்து பின்னலில், ஜடை பில்லையும், மேல் தலையில் "உச்சிப் பூ" என்னும் கற்கள் பதித்த தலையணியை, அல்லது "ராக்கொடி" என்னும் தலையணியையோ அணிந்து வருவர்.

பார்க்க அழகு கொஞ்சும்!

நான் இருப்பதற்குள் நல்ல ஆடைகளை அணிந்து கொள்வேன்.

ஜடைபில்லை, உச்சுப் பூ வைத்து என் அம்மா பின்னி விடுவாள்.

இது போதும் எனக்கு!

எனக்கு எல்லோர் வீட்டுப் பொம்மைகளைக் கண்டு களிக்கணும்.

அங்கு பாடுவோர்களின் பாடல்களைக் கேட்டு மகிழணும்.

மற்றப் பெண்கள் அணிந்த புத்தாடைகளைக் கண்டு ரசிக்கணும்.

அப்புறம்...என்ன என்ன சுண்டல்கள் (வாயனம்) கிடைக்கிறதோ, வீட்டில் எல்லோருமாய் சாப்பிடுவோம்.

கொலுவைப்பதில், நம் பண்பாடு, ஆன்மீக பக்தி, மதிக்கப் படுகிறது.

அனைவரும் ஒன்றுகூடி மகிழ்ந்து கொண்டாடப் படும் நவராத்திரி, ஒரு கலை உணர்வு மிக்க திருநாட்களாகும்!

இசை கடல் !

இசை ஒரு கடல்!

அதை அளவிட முடியுமா? காற்றாய், ஒலியாய், வானாய், ஊனில், உயிரில், உள்ளில் நிறைஞ்சிருக்கு!

"இந்த இசையை அனுபவித்து மகிழ்!" என்று இறைவன் மனிதர்களைப் படைத்தான்.

இயற்கையும், இசையை உணர்கின்றது என்பதை அறிஞர்கள் ஆய்வில் காண்கின்றனர்!

இன்றையச் சூழலில், இசை, இளைஞர்களின் வாழ்வில் பெரும் பங்கு பெறுகின்றது!

இளைஞர் நிறைந்த உலகமிது!

மேலைநாட்டு இசையானாலும், கீழைநாட்டு இசையானாலும், அதிலும் லயம், உருக்கம், குரல் (அல்லது) வாத்தியங்களின் இனிமை, பொதிந்துள்ள கருத்துச் செறிவு Iவையனைத்தும்
இளைஞர்களைக் கவர்கின்றன!

இசை மனிதரை புதுப்பிக்கின்றது!

இசை புத்துணர்வு அளிக்கின்றது!

சென்ற ஐம்பதுகளில், சினிமாப் பாடல்கள்....

ஜி. ராமநாதன், கே. வி. மஹாதேவன், விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி போன்ற இசை அமைப்பாளர்களின் உயர்ந்த இசை அமைப்பு மக்களைக் கட்டிப் போட்டது!

இளையராஜா இசையமைப்பு ஒரு வரமாகத் தொடர்கிறது!

என் பெண், மருமகன், பிள்ளைகள், அதிலும் பெரியமகன் (CSR) இளையராஜாவின் பாடலுக்குத் தீவிர ரசிகன்.

கங்கை அமரன் பாடல் எழுதுவதிலும், இசையமைப்பிலும் சிறந்திருந்தார். அவர் பாடல்கள்
சிறுபொன்மணி அசையும்! பூந்தென்றல் காற்றே! வா! இன்றைக்கு யேனிந்த ஆனந்தமோ?

ஏஆர்ரெஹ்மானின் இசையை எல்லோரும் நன்கு ரசிப்போம்!
மார்கழிப் பூவே!, தென்கிழக்குச் சீமையிலே! முன்பே வா! என் அன்பே வா! மலர்களே! மலர்களே! இது என்ன கனவா? விண்ணோடும் மீனாய், கண்ணோடும் மானாய்...

இன்னும் வித்யாசாகர், ஹாரிஸ், பரத்வாஜ், யுவன், தேவா அவரின் வாரிசு ஸ்ரீகாந்த் என்று ஒரு பெரிய பட்டியலே போடலாம்!

இசை கடல் முழங்கி கொண்டே இருக்கும்!

இசை எண்ணங்கள் !

..
இசை எண்ணங்களை தொடர்கிறேன் !

ரேடியோவில் பாட்டுக் கேட்டு மகிழலாம்!

ரேடியோ, எல்லோரும் வாங்க முடியாது!

யாரோ கொஞ்சம் பேரால் தான் வாங்க முடியும்.

இப்போ நான் சொல்லப் போற நிகழ்ச்சிக்கும், ரேடியோவிற்கும் சம்மந்தம் உண்டு.

என் தம்பி கண்ணனுக்கு (வைத்த பெயர் சிவாம்ருதம். அப்பா மட்டும்தான் அவனை சிவாம்ருதம்!னு கூப்பிடுவார்) 15 வயசிலே ஜுரம் வந்து, நடக்க முடியாமே கால் மடங்கிடுத்து! வலது கையும் பாதிச்சுடுத்து!

பள்ளித் திறந்ததும் 11 வகுப்பு செல்லணும். இப்படி ஆகிவிட்டது! பள்ளி செல்ல முடியாது.

அப்பா அவனுக்குன்னு ஒரு "ரேடியோ" வாங்கினார்!

பாட்டுக் கேட்பான்! கொன்னக்கோல் கொனுப்பிப்பான்!(சொல்லுவான்)

அவனுக்குப் பிடித்த நிகழ்ச்சியைக் கேட்பான்!

விவேகானந்தரின் ராஜ யோகம், ஞான யோகம், கர்ம யோகம்...இப்பிடி எல்லா நூல்களையும் தமிழில் ஆங்கிலத்தில் , கிடைத்ததை விடாது தேடி தேடி படித்தான்

சகோதரிகள் உமா, சுந்தரி பக்கத்து வீட்டு சோமு, இன்னும் நூலகரும் பரிவுடன் கொடுத்து உதவுவார்!

அவ்விதமே இராமகிருஷ்ணர், அன்னை சாரதா, குரு பாயிக்கள் இவர்களை அறிந்து கொள்ள நிறைய புத்தகங்கள் படித்தான்.

சில கீர்த்தைனகள் இராமகிருஷ்ணர் மீது செய்து, ராகம், தாளம் இவற்றோடு பாடுவான்.

அப்படியே தன்னை வளர்த்திக் கொண்டான்.

இன்னொரு சமயம் சிவாம்ருதத்தைப் பற்றி சொல்கிறேன்.

ரேடியோ, கண்ணனுக்காக வாங்கினது ...

"நேஷனல் எக்கோ" ரேடியோவின் பெயர்!

நாங்களும் கேட்டு மகிழ முடிஞ்சது!

ரேடியோ சிலோன்....மறக்க முடியுமா?

நாடகங்கள், சொற்பொழிவுகள், சங்கீதம், பள்ளி மாணவர்க்கான நிகழ்ச்சிகள் போன்ற பல விதங்களில் கருத்துக்கும், செவிக்கும் இனிமை அளிக்கக் கூடிய சேவையை "வானொலி" என்னும் ரேடியோ மக்களுக்குக் கொடுத்தது.

இன்னும் பழைய நினைவுகளில், பி.ஏ.பெரியநாயகி யின் பாடல்கள்!

ஞான சௌந்தரியில் பெரியநாயகியின் பாடல்கள் அவ்வளவு இனிமையாக உருக்கமாக இருக்கும்!

கண்ணன் மேல் பாடிய ஒரு பாடல் "காதலாகினேன்!" என்ற பாடல் நினைவில் இனிக்கிறது!

தமிழ் இசைப்பாடல்கள்...எல்லொரும் கேட்டு மகிழலாம்!

கோபால கிருஷ்ண பாரதியார், கவி குஞ்சர தாஸர், ஊத்துக்காடு வேங்கட கவி, வேத நாயகம் பிள்ளை, பாபனாசம் சிவன், சுத்தானந்த பாரதி, பெரியசாமித் தூரன் போன்றோர்

தமிழ் இசைப் பாக்கள் சிறந்த பாடகர்களால் பாடப் படுகின்றன.

பாரதியாரின் பாடல்கள், இசையோடு கேட்டு மகிழ்கிறோமே!

திருப்புகழ், தேவாரம், திவ்ய பிரபந்தம், சித்தர் பாடல், இவைகளும் இசையோடுப் பாடப் படுகின்றன.

சிலப்பதிகாரப் பாடல்கள் இசையில் ஒலிக்கின்றன.

கர்னாடக சங்கீதம் சிறந்த வித்துவான்களால் இன்றளவும் போற்றப் பட்டு, பாடப் படுகின்றன.

இசையைக் கேட்டு அனுபவிப்பதற்கென்றே விழைகின்ற மக்கள் நிறைய இருக்கின்றனர்.

நாதோபாசனை, கீதோபாசனை இவை மாந்தரை, அவர்தம் உள்ளத்தை உயர்த்துகின்றது!

உன்னத கிருதிகள் இயற்றி மாந்தரை உய்விப்பதற்காக படைத்தளித்த மகான்களை என்னவென்று புகழ்வோம்!

மும் மூர்த்திகள், புரந்தர தாஸர் போன்ற ஆன்றோர் இறை கருணையில் நனைந்து, அருளிச் செய்த கிருதிகள் எக்காலத்தும் உயிர்களை வாழ்விக்கும் அமுதாகும்!

இன்றைய இளைஞர்கள், இளைஞிகள் சங்கீதத் துறையில் வல்லுநர்களாக விளங்குகின்றனர்!

புஷ்பவனம் குப்புசாமி தம்பதியர் நாட்டுப் புறப் பாடல்களில் கர்நாடக ராகங்களை அமைத்து மிக அழகாகப் பாடுகின்றனர்!

கர்நாடக இசைத் துறையில் இன்று திகழ்ந்து விளங்குகின்ற பல இளைய இசை மேதைகள் நமக்குக் கிடைத்தப் பொக்கிஷம்!

இசையில் இசையும் எல்லாம்!

இசைக்கு மயங்காத உயிர்கள் உண்டோ?

நினைவு தெரிஞ்ச நாளாய் பாட்டுன்னா கேட்கப் பிடிக்கும்.
யாருக்குத்தான் பிடிக்காது?

இருந்தாலும் சொல்லிக் கொள்ளத் தோணுது!

பக்கத்திலே கலியாணம் ஆன ஒரு இல்லத்திலே, வீட்டுக் கூடத்திலே, பொண்ணு, சில சொந்தக்காரப் பெண்கள்.

இவர்கள் பட்டுப் பாயிலே (புதுப் பாயை அப்படி சொல்வது வழக்கம்) அமர்ந்து நோட்டுப் புத்தகத்தில் பாடல்களைப் பாடிப் பார்க்கின்றனர்.

கேட்க மகிழ்ச்சியாய் இருந்தது!

என்கண்ணுக்கு தேவதைகளாய் தெரிந்தனர்!

அந்தப் பாடல்கள்:

ஜங்கார சுதி செய்குவாய்! ஜீவ வீணையில்
சங்கீதாம்ருதம் பெய்குவாய்! ஜகதீஸ்வரனே!

என்ற பாடலும்,

கருணாலய நிதியே!தினமும் உன்சரணாம்புஜம் கதியே!

என்ற பாடலும் கேட்டேன்!

(மாலையில் ஊரழைத்து, பொண்ணு மாப்பிள்ளையை மணையில் அமர்த்தி, எல்லோரும் பாடி , பொண்ணையும் பாடச் சொல்லி, பின்பு குத்துவிளக்கேற்றி, சுற்றி வர பெண்கள் கும்மி அடித்து, ஆரத்தி எடுத்து மகிழ்வர்!)

1950-ஆரம்பத்தில், காற்றுவாக்கில் வரும் பாடல்களையே கேட்கலாம்!

மைக்கிலே, டூரிங் கொட்டகையிலே, இம்மாதிரிதான் பாட்டுக் கேட்டு ரசிக்க முடிந்தது!

சினிமாப் பாடல்கள் நல்லக் கருத்துகள் நிறைந்தும், எழுச்சி ஊட்டக் கூடியதுமாக அமைந்திருக்கும்.

கிராமியமாகவும், கர்நாடக இசையாகவும் ஒலிக்கும்!

(தொடர்கிறது)

விளையாட்டே உலகம்!

விளையாட்டு என்பது தேகத்துக்கு ஆரோக்கியம்.

மனசுக்கு ஒரு புத்துணர்ச்சி கொடுக்கும்.

விளையாட்டில், கோபமும் வரவேண்டும். சமாதானமும் கொள்ள வேண்டும்

நண்பர்களோடு சேர்ந்து விளையாடுவதால் விட்டுக் கொடுப்பது தோல்வியை ஏற்றுக் கொள்வது போன்ற குணங்கள் வளரும்.

சின்னவயசில், எத்தனை விதமான விளயாட்டுகள்!

பாண்டி ஆடுதல், நொண்டி அடித்தல், கில்லித் தாண்டி, பச்சைக் குதிரை, வண்ண வண்ண கோலிகளில் விளையாட்டு, தாயக் கட்டம், பல்லாங்குழி, அஞ்சாம் கல்லு, ஏழாங்கல்லு, அப்புறம் நாலு நாலு கல்லாய் சேர்த்து அச்சுக்கல் ஆட்டம், இப்படி பல விளையாட்டுண்டு.

பட்டம் விடுதல் - அதிலும் கதவுப் பட்டம்பெரியதாக இருக்கும்.

"ட்வைன்" நூலில் தான் கதவுப் பட்டம் பறக்கவிட முடியும்.

மேலே பறக்கும்போது "விர்ர்ர்"னு சத்தம் போடும்! அதை விர்ர் பட்டம்னு சொல்லுவார்கள்!

இன்று "பட்டம் விடுதல்" உலகளாவிய வியப்புக்குரிய விந்தையான விளையாட்டாகும்!

எத்தனை உருவங்கள்! எத்தனை வடிவங்கள்! எத்தனை வண்ணங்கள்!

ஓ!...சொல்லி முடியாது!

பனை ஓலையில், காத்தாடி செய்து வேல முள்ளை (கடிகார முள் போல இணைந்திருக்கும்) சோளத் தக்கையில் குத்திச் சுழற்றி காற்றில் காண்பித்தாலே (நாம் ஓடாமலே) ஓடும்!

சின்னஞ் சிறுவர், சிறுமிகளுக்கு, சோளத்தட்டில், மூக்குக் கண்ணாடி, கட்டில், நாற்காலி இவையெல்லாம் செய்து கொடுத்தால் மகிழ்வர்!

"மானாப் புள்ளி" என்றொரு விளையாட்டு!

சிறுவர்கள் தாங்களாகவே அட்டைகளைத் தயார் செய்து, உலகத்திலுள்ள புகழ் வாய்ந்த நகர், துறைமுகம் இவைகளின் பெயர், விலை போன்றவைகளை எழுதி விளையாடுவர்! (இப்போதுள்ள "Trade" என்ற "Monopoly" விளையாட்டு என நினைக்கிறேன்!)

நம் நாட்டுப் புறக் கலைகள் நமக்குத் தரும் செய்திகள் தான் எத்தனையோ!

கும்மி, கோலாட்டம், ஒயிலாட்டம், சிலம்பாட்டம்!

இத்தகைய ஆட்டங்கள் நம்மை மகிழ்விப்பதுடன், காண்பவரையும் மகிழ்விக்கின்றன!

இவ்வகை ஆட்டங்களோடு பாடல்களும் இசைந்து வரும் அழகையும் காணலாம்!

இன்று, கிரிக்கெட், ஹாக்கி, டேபில் டென்னிஸ், கூடைப் பந்து.. போன்ற பலவித விளையாட்டுக்கள் இளைஞரிடையே விளையாடப் படுகின்றன!

ஒலிம்பிக் போட்டியில் ஒரு தங்கம், இரண்டு வெண்கலம் நம் இந்தியாவுக்குப் பெற்று தந்த அந்த இளைஞர்களுக்கு நம் வாழ்த்துகள்!

அரசும் விளையாட்டை ஊக்குவிக்கின்றது! இளைஞரும் அதனால் நன்குப் பயன் பெற வேண்டும் !

விளையாடுவதால் உடல் ஆரோக்கியம் பெற்று, மனம் புத்துணர்வு அடைகின்றது!

எதிர்கால பாரதத்தின் வளமைக்கு இளைஞர்களின் பங்குதான் முக்கியம்!

ஆரோக்கியமான உடல், சிந்தை, செயல், இவை யாவற்றுக்கும் விளையாட்டு துணை புரிகின்றது!

குழந்தையிலிருந்தே விளையாட்டை ஊக்குவிப்போம்!

பாரதி அன்றே சொன்னான்!

ஓடி விளையாடு பாப்பா!
காலை எழுந்தவுடன் படிப்பு
கனிவுதரும் நல்ல பாட்டு,
மாலைமுழுதும் விளையாட்டு,
என்று பழக்கப் படுத்தி கொள்ளு பாப்பா!

அன்புடன்,
தங்கமணி.

சுதந்திரத் திருநாள்

சுதந்திர வேள்வியில் தங்கள் உடல் பொருள், ஆவி இம்மூன்றையும் திரணமாக எண்ணி தியாகம் செய்து, அழியாப் புகழ் கொண்ட மா பெருந் தியாகிகளுக்கு மனப் பூர்வமான அஞ்சலியை செய்வோம்!

வாழ்க தீரர் புகழ்! வாழ்க பாரதம்!

முதல் சுதந்திரத் திருநாளில்....எனக்கு ஏழுவயது இருக்கும். பள்ளிக்கூட மாணவ, மாணவியர்கள் நாங்கள் எல்லோரும் ஊர்வலமாய்க் கையில் கொடி பிடித்து வரிசையாய் வந்தோம்...

வழியெல்லாம் தேசபக்தி பாடல் முழக்கம்! கஷ்டப் பட்டு அந்நியரிடமிருந்து நம் நாட்டைபெற்ற நாள் இந்நாள் என்றுதெரிகிறது.

காந்தி,நேரு,படேல்,சுபாஷ், இவர்களெல்லாம் பெரிய தலைவர்கள் அப்பிடீன்னு தெரியறது!

சுதந்திரப் பாடல் கேட்கும் போது மனசிலே வீரம் வந்த மாதிரித் தோணுது! அன்று மாலை சினிமாக் கொட்டகையில்.. "பக்த மீரா" சினிமா, பள்ளி மாணவர்களுக்கு "சும்மா" வே காசு கொடுத்து டிக்கெட் வாங்காமல்... அது மட்டுமா?

வரிசையில் உள்ளே செல்லுமுன், வலதுகையில் ஸ்வீட், இடது கையில் பின்னால் ரப்பர் வெச்ச காயிதப் பென்சில்! எங்கள் சந்தோஷத்துக்கு அளவேயில்லை!!

முதல் சுதந்திரநாளை நினைத்துப் பார்த்தேன்.... இன்று..சாதி மத இனக் கலவரங்கள்.. தீவிரவாதங்கள்... இவற்றுக்கிடையே மனம் தளராமல் நல்ல நம்பிக்கையுடன், வருங்கால உலக நன்மையை எதிர் நோக்குவோம்!!

படிப்பது எனக்குப் பிடித்தது!

எனது சின்ன வயசில் சங்கு, ஜிங்கிலி போன்றவை நாளேடுகளாய் வந்தன.

கல்கண்டு, கண்ணன், அம்புலிமாமா போன்ற சிறியவர்களுக்கான புத்தகங்கள் சிறுவர், சிறுமியர் விரும்பிப் படித்தனர். பெரியவர்களுங்கூட!

10-12 வயசிலே கல்கியின் "சிவகாமியின்சபதம்" படிச்சிருக்கேன்! எல்லாம் புரியணும்னு இல்லை. கதை போக்கா புரிஞ்சிண்டு படித்தேன்!

"அலை ஓசை" என்னுடைய 15 வயசிலே கல்கியில் தொடராக வந்தது! வாரா வாரம் எதிர்பார்ப்புடன் படித்தேன்!

அப்போது ஓவியங்கள் கதைகளுக்கு உயிரூட்டும்!

சந்திரா, மணியம், சாமா, இன்னும்.. இன்னும்... மம்ம்ம்.. ராம்கி, ஸ்வாமி... விகடனில், கோபுலு, சிம்ஹா, உமாபதி, மாயா..

விகடனில், லக்ஷ்மி, தேவன், போன்றோரின் புதினங்களைப் படித்திருக்கிறேன். அப்புறம்...நிறைய எழுத்தாளர்கள் கதைகள் ... ராஜம்கிருஷ்ணன், ஜெயகாந்தன், வாஸந்தி, இந்துமதி, தி.சா.ராஜு (கலைமகளில்) படித்திருக்கிறேன்.

வீட்டிலே சுண்ணாம்பு அடித்தால், எங்களுக்கு ஒரே மகிழ்ச்சி!

மேலே உயரத்தில் பலகையில் இருக்கும் புத்தகங்கள் கீழே இறக்குமதி ஆகும்! வீட்டின் முற்றத்தில் இறக்கி வைக்கப் படும்.

பழைய தீபாவளி மலர் ஏடுகளாய் அடுக்கியிருக்கும். ஆர்வத்தோடு பார்ப்பதில், படிப்பதில் ஒரு இனிமை!

என் பிள்ளைகள் முத்துகாமிக்ஸ், வேதாளம், அப்புசாமி-சீதாப் பாட்டி(பாக்கியம்ராமசாமி)கதைகள் ( சப்தமாக சிரித்துக்கொண்டே படிப்பர்)

குமுதம்,விகடனும் கூட..

படிக்கும் பழக்கம் இருந்தால் பிற்காலத்தில் நல்லனவற்றைத் தேர்ந்தெடுத்துப் படிக்க வழிகாட்டும்.

புத்தகம் படிப்பது என்பது நம் வாழ்க்கைக்கு ஊன்றுகோலாய் துணை செய்யும்.

உள்ளத்தை செம்மைபடுத்தும்.

இன்று நம் இளைஞர்கள் படிக்கும் வழக்கத்தையும் அவர்களின் அன்றாடப் பணிகளில் ஒன்றாக செயல் படுத்தவேண்டும்.

அன்புடன்,

தங்கமணி.

எங்கள் ஊர் - தாரமங்கலம் !

சேலம் நகரிலிருந்து 19 மைல் தொலைவில் தாரமங்கலம் என்னும் எங்கள் கிராமம் இயற்கை அழகு நிறைந்து விளங்குகிறது.

கோவில்கள், குளங்கள், பள்ளிகள், ஊருக்கேத் தனி அழகூட்டுகிறது!

கைலாசநாதர் கோவில், சிற்பக் கலையின் அற்புதங்கள் நிறைந்தது! சுற்றுலாத் தலம்!

எந்தரோ மஹானுபாவுலு அந்தரிகி வந்தனுமு..!

வருடாவருடம் சிறப்பான நிகழ்ச்சிகளை ஏற்பாடுசெய்து அளிக்கும் தாரைவாழ் செங்குந்தர் மஹாஜன அன்பர்களுக்கு என் மனமுவந்த நன்றியைச் சொல்லிக் கொள்வேன்.

திருவிழா நாட்களில், செவிக்கும், மனதுக்கும் சுவையளிக்கும் சொற்பொழிவுகள், இசைநிகழ்ச்சிகள்!

சிலம்பொலி செல்லப்பா,மா.வே.பசுபதி, சத்திய சீலன், அ.வ.ராஜகோபால், சுகிசிவம், சொ.சொ.மீ.சுந்தரம், அரு.நாகப்பன், இன்னும் பலர்...நினைவு இல்லை.

சீர்காழிகோவிந்தராஜன், மதுரை சோமு, சூலமங்கலம் சகோதரிகள், இன்னும் பலர் இவர்களின் இசைநிகழ்ச்சிகளைக் கேட்டுமகிழ்ந்திருக்கின்றோம்!

சவுணிக்கட்டு எனும் சொல் அன்றாட காய்கறி அங்காடியைக் குறிக்கின்றது. ஹொய்சளர் ஆட்சியினால் (முன்னொருகாலம்) இந்த சொல்இங்கு பேச்சு வழக்கில் வந்திருக்கலாம் என நினைக்கிறேன்.

'டூரிங் டாக்கீஸ்' சினிமாக் கொட்டகை, எங்கள் ஊரைச்சுத்தியுள்ள கிராமத்துமக்களும் வந்து பொழுதுபோக்காய் கண்டு இரசித்துச் செல்வார்கள்!

எங்கள் ஊரைப் பற்றிய பல இனிய நினைவுகள் இன்னும் உண்டு!

அன்புடன்,
தங்கமணி.

எதிலும் எங்கும் இருப்பான் அவன் யாரோ..!

...

ஏதோ நினைவுகள்....!

எதுவும் அர்த்தங்கள்...!

எல்லாமும் தேவைகள் ..!

எனது எண்ணங்களும் சென்றடையட்டும் ...! எட்டு திக்கும் ....! எங்கெங்கும்....!

துவங்குகிறேன்...! எதிலும் எங்கும் இருப்பவனின் அருளுடன்...!

அன்புடன்

தங்கமணி